Discover

ប្រាសាទតាសោមមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងក្នុងបរិវេណឧទ្យានអង្គរដែលមានចំងាយប្រមាណជា២៧គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប។ប្រាសាទតាសោមត្រូវបានកសាងក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧នៅចុងសត វត្សទី១២ក្នុងគោលបំណងធ្វើជាអាគារព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយានឧទ្ទិសដល់លោកេស្វរៈសំណង់ប្រាសាទតាសោមត្រូវបានសាងសង់ដោយថ្មភក់និងថ្មបាយក្រៀមមានកំពែងខណ្ឌចែកចំនួន២ជាន់ហើយមានខ្លោងទ្វារចេញចូលចំនួនពីរបែរមុខទៅទិសខាងកើតនិងទិសខាងលិច។ខ្លោងទ្វារនីមួយៗមានលម្អមានមុខបួនធំៗដូចគ្នានិងប្រាសាទបន្ទាយក្តីនិងប្រាសាទតាព្រហ្មដែរ។សព្វថ្ងៃប្រាសាទនេះមានសភាពទ្រុឌទ្រោមយ៉ាងខ្លាំងហើយក៏ត្រូវបានជួសជុលទាំងស្រុងនោះទេប៉ុន្តែគ្រាន់តែធ្វើការអភិរក្សនៅផ្នែកខ្លះនៃប្រាសាទដោយគម្រោងរបស់អង្គការ មូលនិធិសំណង់ប្រាសាទពិភពលោក និងអជ្ញាធរជាតិអប្សរាប៉ុណ្ណោះ ។

​ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ ជាប្រាសាទមួយដែរមានទីតាំងស្ថិតនៅ ភូមិបន្ទាយឆ្មារ ឃុំបន្ទាយឆ្មារ ស្រុកថ្មពួកខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដែរមានចម្ងាយប្រមាណ ៧គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ។ ប្រាសាទ បន្ទាយឆ្មារកសាងចុងសតវត្សរ៍ទី១២និងដើមសតវត្សរ៍ទី១៣ ក្នុង​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​ជ័យ​វរ្ម័នទី​៧ ចន្លោះ​ពី​ឆ្នាំ​១១៨១ ដល់​ឆ្នាំ​១២១៩ ។ កសាងឡើង​ដើម្បី​ឧទ្ទិស​ចំពោះ​ព្រះពុទ្ធសាសនា​មហាយាន និង​ដើម្បី​ឧទ្ទិស​ដល់​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​បុត្រា ស្រី​ន្ទ​កុមារនិង​មេទ័ព​ទាំង​បួន ដែលមាន​ងារ​ជា «​អ្នក​ស​ញ្ជ​ត​» របស់​ព្រះអង្គ​ដែល​បាន​ពលី​ជី​វិ​ក្នុង​សមរភូមិ​ចម្បាំង​បង្ហូរឈាម​ជាមួយ​ចាម​នាពេលនោះ​។​សព្វថ្ងៃ​ប្រាសាទ​នេះ​មាន​សភាព​ទ្រុឌទ្រោម​ខ្លះប៉ុន្តែ​នៅតែ​ស្រស់ស្អាត​ជាទី​គយគន់​ដែល​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ដោយ​ទេសភាព​ខៀវស្រងាត់​ជាមួយនិង​ដើមឈើ​ធំៗ​។ 

ប្រាសាទបាសែត ជារមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍វប្បធម៍មួយដែលសង់លើទីទួលស្ថិតនៅភូមិបាសែតឃុំតាប៉ុនស្រុកសង្កែមានចំងាយ១៤.៣៦គ.មដោយគិតចាប់ពីសាលាខេត្ត។ប្រាសាទនេះកសាង ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទសូរ្យិវរ្ម័នទី១ ( ១០០២ – ១៥៥០ ) ដែលជាស្ថាបត្យកម្មសតវត្សរ៍ទី១១ កំឡុងឆ្នាំ១០៣៦ – ១០៤២។នៅក្នុងបរិវេណប្រាសាទ មានស្រះបុរាណមួយដែលមានបណ្តោយ ២០ ម៉ែត្រ ទទឹង ១២ ម៉ែត្រ និងជំរៅ ១០ ម៉ែត្រ ដែលមានជណ្តើជុំវិញ ធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀមហើយបានផ្តល់ទឹកខួបប្រាំងខួបវស្សា។នៅទីនេះមានរឿងតំណាលថា៖អ្នកភូមិតែងតែធ្វើការប៉ន់ស្រន់ផ្សងទៅនឹងបំណងផ្សេងៗដែលខ្លួនចង់បាន។ថែមទាំងមានទេសភាពដែលសមប្រកបដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរអោយចង់ដឹងនិង ស្គាល់គ្រប់ៗគ្នា។ដូច្នេះក្នុងនាមយើងជាកូនខ្មែរសូមរក្សានិងអភិរក្សអ្វីដែលជាសម្បត្តិរបស់ដូនតាអោយបានគង់វង្សតរៀងទៅ។  

ប្រាសាទនគរបាជ័យ​ បាន​ចែក​ចេញ​ជា ទី​១ ទន្លេ​អុំ ស្ថិត​នៅ​ខាងកើត​នៃ​ប្រាសាទ មាន​ទំហំ ៤០០ ម៉ែត្រ គុណ ៥០០ម៉ែត្រ ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ប្រមាណ ៣០០​ម៉ែត្រ ពី​ប្រាសាទ​ ថែវ​ទី​មួយ មាន​ទំហំ ៤២១ម៉ែត្រ គុណ ៣៧១ម៉ែត្រ ដែល​រៀបចំ និង​កសាង​ឡើង​ពី​ថ្មបាយក្រៀម មាន​កម្ពស់ ២,៩ម៉ែត្រ និង​កម្រាស់ ២,៤ម៉ែត្រ​។ ទទឹង​ច្រកចូល​មាន​ប្រវែង ២​ម៉ែត្រ​។ ប៉ុន្តែ​បច្ចុប្បន្ន​ថែវ​នេះ បាក់បែក​អស់​មួយ​ចំនួន​ធំ​ហើយ​។ នៅ​ក្នុង​បរិវេណ​នៃ​ថែវ​ទី​មួយ​មាន តោ​ចំនួន ៦ ស្ថិត​នៅ​មាត់​ច្រកចូល​ទៅ​ថែវ​ទី​២ និង​មាន​នាគ ៨ ដែល​ស្ថិត​នៅ​ពីក្រោយ​តោ​ទាំង ៦ និង​មាន​អសុរា ២ ឈរ​នៅ​អម​ច្រកចូល​សងខាង​។ថែវ​ទី​ពីរ រួម​មាន រូបសំណាក់​តេ​ជោ​ដំ​ឌិន​ចំនួន ២ រូប អសុរា​ចំនួន ២ ដែល​មាន​កម្ពស់ ១,៦០ម៉ែត្រ និង​មាន​ស្រះ​ទឹក​ពីរ ដែល​មាន​ទំហំ ២០​ម៉ែត្រ គុណ ២០​ម៉ែត្រ ទឹកស្រះ​ទាំង​ពីរ​នេះ​មិន​រឹង​ទេ​នៅ​រដូវប្រាំង​ព្រមទាំង​មាន​ដើម​ឈូក​ដុះ​អម​។ថែវ​ទី​បី មាន​កំរាស​ក្រាស់​ជាង​ថែវ​ទី​១ និង​ទី​២ ហើយ​ថែវ​ទី​៣​នេះ​មាន​ច្រកចេញ ចូល នៅ​ចំ​កណ្តាល​ទាំង​៤​ទិស​។ នៅ​ក្នុង​ថែវ​ទី​៣ រួម​មាននៅ​ចំ​ពីមុខ​ច្រកចូល មាន​រូប​ព្រះ​នរាយណ៍​ដៃ​៨ និង​នៅ​ផ្នែក​ខាងឆ្វេង​ដៃ​មាន​រូប​ព្រះ​នរាយណ៍​ដៃ​៤​។ថែវ​ទី​បួន រៀបចំ​ដោយ​ថ្មបាយក្រៀម​ចំ​ដាច់​ៗ​ពី​គ្នា​ជា​បន្ទប់​ៗ ហើយ​មាន​ហើយ​លក្ខណៈ​ខុស​ប្លែក​ពី​ថែវ​ទី​១,២,៣ ព្រោះ​ថែវ​ទី​៤​នេះ មាន​ច្រកចូល​៨​ទិស​។ បើ​ចូល​នៅ​ដល់​កំពូល​កណ្តាល​នៃ​ប្រាសាទ​នេះ គេ​សង្កេត​ឃើញ​កំពូល​មួយ​ខ្ពស់​នៅ​ចំ​កណ្តាល​សង់​អំពី​ថ្មភក់ ដែល​មាន​ព្រះ​គង់​ព្រះ​ភ្នែក​បែរ​ចេញ​ទៅ​រក​ទិស​ទាំង​៤ គឺ​កើត លិច ជើង ត្បូង​។រមណីយដ្ឋាន​ប្រាសាទ​នគរ​បា​ជ័យ មាន​ទីតាំង​ធំ​ទូលាយ​ល្អ​មិន​ចាញ់​ប្រសាទ​នានា ដែល​មាននៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​យើង​នេះ​ទេ​។ ទី​នេះ​ជាទី​ប្រជុំជន​មួយ​យ៉ាង​សំខាន់​សំរាប់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខេត្តកំពង់ចាម និង​ខេត្ត​ផ្សេង​ៗ​។ ប្រាសាទវត្តនគ​របា​ជ័យ​កសាង​នៅ​ពាក់កណ្តាល​សតវត្សរ៍​ទី​១១ ក្នុង​រជ្ជកាល​ស្តេច​ឧ​ភ័​យ្យ និង​សូរ្យ​វរ្ម័ន​ទី​២ ក្នុង​ឥទ្ធិពល​សេវៈ​និយម​។ប្រាសាទនគរបាជ័យ​ រមណីយដ្ឋាន​វប្បធម៌​ប្រវត្តិសាស្ត្រ មួយ​នេះ​ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ ២២ គីឡូម៉ែត្រ ពី​ទីរួមខេត្តកំពង់ចាម តាម​បណ្តោយ​ផ្លូវជាតិ​លេខ​៧ ហើយពី​ភ្នំពេញ​ទៅ​រមណីយដ្ឋាន​នេះ​ មាន​ចម្ងាយ ១២២គីឡូម៉ែត្រ និង​បត់​ឆ្វេង​ដៃ ២០០​ម៉ែត្រ ទៀត​។

បូជនីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រលោកឧកញ៉ាឃ្លាំងមឿង និងជំទាវខាន់ខៀវ ជារមនីយដ្ឋានទេសចរណ៍បែបប្រវត្តិសាស្រ្ត សព្វថ្ងៃស្ថិតនៅក្នុងភូមិកំពែងស្វាយ ឃុំស្នាមព្រះ ស្រុកបាកាន ចម្ងាយប្រមាណ៦គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តពោធិ៍សាត់ ។ទីនេះគឺជាទីកន្លែងដែល មានរណ្ដៅលោកឧកញ៉ាមឿងបានលោតដែរជាវិរៈបុរសការពារទឹកដីពិការឈ្លានរបស់សត្រូវ ហើយគេក៏បានរក្សាការពាររណ្ដៅនេះទុកមកដល់សព្វថ្ងៃដោយធ្វើជាអគារមួយមានក្បាច់រចនាស្រស់ស្អាតគ្របពីលើ ហើយនៅកៀនជញ្ជាំងពីក្រោយរណ្ដៅ ឬផ្នូរនេះ គេបានសាងរូបសំណាកលោកឧកញ៉ា និងអ្នកជំទាវតម្កល់ឲ្យឈរចង្អុលបែរមុខទៅរកកន្លែងដែលគាត់បានលោតនោះ ។ បូជនីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រលោកឧកញ៉ាឃ្លាំងមឿង មានភាពទាក់ទាញជាខ្លាំង ជាកន្លែងដែលមានការគោរពបូជាយ៉ាងសក្ខ័សិទ្ធ ចំណែកឯប្រជាជននៅខេត្តពោធិ៍សាត់តែងមានជំនឿទៅលើលោតាមឿង និងតែងយកជំនូនទៅដាក់ថ្វាយសុំសេចក្តីសុខពីលោកតាមឿង៕